Düşerken birine tutunabileceğimizi bilerek yaşarsak bir süre sonra her zaman desteğe ihtiyaç duyar hâle geliriz. Bir gün yalnız kaldığımızda ise yenik düşeriz. Oysa bizi kimsenin tutmayacağını bilerek ilerlediğimizde, içimizdeki gücü, ÖZ’ü buluruz.
Sizi ayakta durmak için tutmayanlara, destek olmayanlara kızmayın...Belkide en büyük iyiliği onlar yapıyordur.
Hani deriz ya; “çok sıkıntılar çektim, zorluklarla mücadele ettim...bu mevkiye, duruma çok zor geldim”...
Ya o sıkıntılar olmasaydı? Şimdiki sen olabilir miydin?
Yaşama gücümü nasil arttırabilirim? Hayatla nasıl başa çıkabilirim?
Tam da bu konuyu anlatan gerçek yaşanmış bir hikaye;
Amerikalı muzip bir balıkçı bir gün kendince şaka yapıyor. Avlanan balıkçıların bir gece depoladığı su tankına Baracuda isimli canavar balığı atıyor. Normal şartlarda gece su tankına konan balıkların %90’ı ertesi sabah ölür. Fakat ilginç bir şey oluyor... Baracuda balığının atıldığı tankta balıkların %90’nının yaşadığını görüyor.
Çünkü balık yiyen canavar balık Baracuda’nın su tankında dolaşıp durması bütün balıkların yaşama gücünü arttırmıştı. Tehlike onlara yaşamla savaşmayı sağladı.
Tüm canlılar böyledir...Mesela; kuşlarda da Atmaca’nın saldırıları ile uçuş yeteneğini geliştirir. Hayat bizi sıkıntılarla zorlamasa insanî özellikleri geliştiren, yeteneklerimizi ortaya çıkaran, mücadele gücümüzü nasıl bulabiliriz?
0 Yorumlar